Za nami pierwszy tydzień adwentu. Jaki był? Czy rzeczywiście poszedłem za głosem wołającego proroka? Czy cokolwiek drgnęło we mnie? Stoimy na progu już drugiego adwentowego tygodnia, kiedy wspólnota Kościoła daje nam kolejny symbol zapalonej świecy i głos: wyprostujcie drogi dla Pana, zasypcie doliny, zrównajcie góry. Niech to będzie czas rzeczywiście wytężonej pracy duchowej. Z pomocą przychodzi też wspólna modlitwa, dlatego zapraszamy szczególnie na Roraty, w poniedziałek, wtorek, czwartek i piątek na godz. 7.00 a w środę na 8.00. Czekamy na ciebie.
Św. Anzelm pisze:
„Dalejże, marny człowieczku! Opuść na chwilę twoje zajęcia, uchyl się nieco od nawału twych myśli. Odrzuć ciążące ci troski, odłóż pochłaniające cię prace. Zajmij się choć trochę Bogiem, spocznij w Nim przez chwilę.
Wejdź do wnętrza swego serca, wyklucz wszystko, co nie jest Bogiem i co nie prowadzi do Niego. Zamknij wejście i szukaj Jego samego. A teraz, o moje serce, przemów do Boga i powiedz: Oblicza Twego poszukuję, "szukam, Panie, Twojego oblicza". Panie, mój Boże, pouczaj teraz moje serce, gdzie i jak Cię szukać, gdzie i jak Cię znaleźć.
(…)
Wejrzyj, Panie, wysłuchaj i oświeć nas, i ukaż się nam. Przywróć nam siebie, a będzie to naszym dobrem. Jest nam tak źle bez Ciebie. Nic nie znaczymy bez Ciebie, ale niech Cię wzruszą nasze mozolne wysiłki, by dotrzeć do Ciebie.
Naucz mnie, jak mam Cię szukać, i ukaż się poszukującemu! Bo nie mogę Cię szukać, jeśli mnie nie pouczysz, ani Cię znaleźć, jeżeli się nie ukażesz. Obym Cię szukał swym pragnieniem, obym Cię pragnął szukając, obym Cię znalazł miłując, a miłował znajdując.”
Św. Anzelm „Proslogion” (fragmenty)
