Tuż u progu uroczystości Wszystkich Świętych, 31 października w szkolnej wspólnocie modliliśmy się za zmarłych pracowników, uczniów i absolwentów naszej szkoły, odprawiając w ich intencji eucharystię.
Śmierć jest częścią życia.
Temat śmierci i tego co po ... był naszym towarzyszem. Śmierć to przecież ostatnia podejmowana przez nas w życiu podróż i podczas tej podróży przychodzi nam się z nią zmagać. Współcześnie śmierć zatacza szerokie kręgi. Czasem bywa wynikiem przemocy, niekiedy litościwym aktem natury, innym razem końcem długiej choroby. Patrzymy na nią w naszych domach, siadając przed ekranem telewizora, płacimy, by oglądać ją w kinach, zabawiamy się nią w grach komputerowych. Może mamy nadzieję, że im bardziej się z nią opatrzymy, tym mniej nas będzie trwożyć. Niezależnie jednak, jak bardzo flirtujemy z nią z daleka, wszyscy wiemy, że pewnego dnia nastąpi rzeczywiste spotkanie. W miarę jak przybliżamy się do tego niepożądanego gościa, odnajdujemy w śmierci coraz więcej pokoju. Śmierć stanowi nieuniknioną część życia. Nie możemy jej zapobiec, tak samo jak nie potrafimy zapobiec towarzyszącemu jej bólowi rozstania. Sens śmierci jest fundamentalny dla zrozumienia sensu życia. Jeśli uznajemy, że urodziliśmy się, rozwijamy się i kwitniemy, a gdy nadchodzi pora, umieramy, to przeżywamy zarówno nasze życie, jak i śmierć, w znaczący sposób.
"Życie jest błogosławieństwem - rozkoszuj się nim. Życie jest obietnicą - dotrzymaj jej." /bł. Matka Teresa z Kalkuty/
Tekst: o. Rafał
