Spotkanie wielkanocne dla starszych i samotnych

Wolontariuszom Calasanzu, licealistom oraz gimnazjalistom naszej Szkoły nigdy nie brakuje chęci do pomocy innym i kontynuowania zarówno wigilijnej, jak i wielkanocnej tradycji. To właśnie szczery uśmiech na twarzach zaproszonych Gości jest dla nas największym podziękowaniem za przygotowanie spotkań. W szkolnym holu panowała bardzo przyjemna atmosfera, której towarzyszył zapach żurku, wędlin, sałatek i ciast przygotowanych przez uczniów, ich rodziców, a także nauczycieli. W świąteczny nastrój wprowadziły nas również utwory wykonywane przez utalentowanych licealistów. Podczas biesiadowania byliśmy świadkami występów dwóch Pań - pisarek, które przedstawiły swoją poezję m.in o Papieżu Janie Pawle II. Wydarzenie to pozostanie nam długo w pamięci i pobudzi nasze serca do refleksji i dalszej pomocy.

Monika Haniewska

Oto wierszowane wspomnienia parafianki św. Jana Chrzciciela pani Wandy Tarki.

 

Święcone u Pijarów

 

Wspomnijcie, jak to było.

Dużo seniorów się zjawiło.

Obrusy jak śnieg biały.

Kolorowe pisanki i żonkile sie uśmiechały.

Kilka słów o ewangelicznym cudzie,

by pamiętali o tym ludzie.

I zaczęło się "śniadanie".

Tradycyjne wielkanocne danie.

Żurek, biała kiełbasa i jajka.

Smak wspaniały - po prostu bajka.

I już zjawiają się usmiechniete dziewczynki,

wnosząc półmiski a na nich sery i różne wędlinki.

Do tego w wazach dodatki, po prostu różnorodne sałatki.

I jeszcze podano nam-

herbatę, chleb i chrzan.

A teraz, proszę gości, ciasta, ciasteczka, po prostu słodkości.

Zadumy chwila była jeszcze

o zmartwychwstaniu i Janie Pawle wiersze.

Fortepian, skrzypce, śpiew młodzieży,

pieśni religijne - jak należy.

Podziekowanie, pożegnanie

i do swych domów się wybieranie.

Tak szybko nie wyjdziesz Ty i Ty,

bo jeszcze otrzymujemy od "zajączka" prezenty.

Pomyśl, ile osób musiało się natrudzić,

by integrować młodzież i starszych ludzi.

Wierzę, że takie spotkanie

pozytywnie wpływa na młodzieży wychowanie.