Rekolekcje dla uczniów, podobnie jak w latach poprzednich, zostały tak pomyslane, aby trafić do każdego poziomu klas indywidualnie. Klasy pierwsze udały się do Sanktuarium Ecce Homo, drugie spotkały się w holu szkoły ze Wspólnota Dobrego Pasterza, zaś klasy trzecie zgłębiały temat powołań do małżeństw. Poniżej przedstawiciele uczestnikow tych trzech spotkań rekolekcyjnych przedstawiają swoje wrażenia po tym trzydniowym czasie dla ducha:
W dniach 25-27 marca w Sanktuarium ECCE HOMO odbyły się rekolekcje Wielkopostne dla klas pierwszych Liceum Ogólnokształcącego Zakonu Pijarów w Krakowie, które poprowadziła jedna z Albertynek- siostra Ksenia Kalemba.
Pierwszy dzień rozpoczął się mszą świętą. Następnymi punktami programu była konferencja, podczas której siostra Ksenia opowiadała nam o pasji, z jaką powinniśmy kochać Boga. Później, na potwierdzenie jej słów, słuchaliśmy świadectw nowo powołanych zakonnic, które tłumaczyły, dlaczego wybrały tę drogę w życiu- drogę wypełnioną miłością Ojca.
Następnego dnia ponownie zebraliśmy się w Sanktuarium ECCE HOMO rozpoczynając poranek rekolekcji wspólnym śpiewem. Dla wielu osób głównym punktem programu w tym dniu były świadectwa. Aby podzielić się z nami swoimi przemyśleniami i doświadczeniami zostały zaproszone dwie osoby- pani Stanisława oraz pan Zdzisław- obydwoje byli kiedyś bezdomni. Później udaliśmy się na Drogę Krzyżową, która odbyła się w Kościele.
Trzeciego dnia dowiedzieliśmy się wiele o Zakonie Albertynek, ale i o samym św. Albercie. Siostra Ksenia przygotowała dla nas grę terenową pt. Być dobrym jak chleb. Rekolekcje zakończyliśmy wspólną Eucharystią.
Podczas tych trzech dni mieliśmy szansę uzmysłowić sobie, że bez Boga każdy z nas może być bezdomny. Ojciec jest dla nas jak Brat Albert- opiekuje się nami, pomaga nam poświęcając na nas każdą wolną chwilę obejmując nas swoją miłością.
Martyna Świca kl. 1e
W dniach 25-27.03.2019 mieliśmy okazję uczestniczyć w rekolekcjach wielkopostnych. Dla klas drugich przygotowali je Wiola i Marek Richterowie, którzy prowadzą Wspólnotę Dobrego Pasterza w Katowicach, zajmują się bezdomnymi, uzależnionymi, oferując im pomoc materialną, wsparcie, a przede wszystkim swój czas. Podczas rekolekcji pochyliliśmy się nad przypowieścią o synu marnotrawnym, która okazała się historią o dwóch synach marnotrawnych oraz nad przypowieścią o zagubionej owcy. Przez te trzy dni również słuchaliśmy świadectw zaproszonych gości. Pierwszego dnia dowiedzieliśmy się, jak pracuje wspólnota i uczestniczyliśmy w Eucharystii. Kolejnego dnia analizowaliśmy zachowanie młodszego syna, który roztrwonił majątek. Pracowaliśmy również w grupach, przygotowując krótkie prezentacje, które miały nas uwrażliwić na pomoc drugiemu człowiekowi. Jednocześnie zauważyliśmy, jak trudno jest wcielić się w osobę z bliskiego otoczenia głównego bohatera. Przy okazji próbowaliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie: czy łatwiej jest pomagać komuś bliskiemu czy obcej osobie? Ostatniego dnia poznaliśmy prowadzących bliżej, gdyż dali oni świadectwo swojego życia. Na zakończenie rekolekcji mogliśmy wszystko podsumować w swoich sercach oraz wyciszyć się podczas adoracji, którą zakończyliśmy ten wyjątkowy czas.
Paulina Zięba, kl. 2c
W tym roku rekolekcje były prowadzone w sposób niecodzienny, ale bardzo pasujący do sytuacji 3-klasistów - przez wspólnotę rodzin związanych z rzeszowskimi pijarami zebraną przez o. Tomasza Jędrucha, który przyjechał wraz z kilkoma małżeństwami. Całość odbywała się w kameralnej atmosferze zapewnionej przez małżonków, którzy od samego początku, bardzo otwarcie, dzielili się swoim życiem - tym bardzo prywatnym i przyziemnym, jak nieocenione wsparcie od dobrych sąsiadów albo potyczki z dziećmi, a także poważnymi wyborami, doświadczeniami wiary i zmianami czy trudnościami, z jakimi musieli się mierzyć.
Każdego dnia temat przewodni był inny - prowadzący skupili się, na szczęście, na niewielu sprawach, ale za to istotnych. Autentycznie, na własnym przykładzie mówili pierwszego dnia o sile wspólnoty i swojej drodze do niej, później o wyborach życiowych oraz nieuniknionych zmianach, by skończyć świadectwami o własnym doświadczeniu modlitwy. Swobodnym wypowiedziom gości na forum towarzyszyły krótkie kazania czy konferencje o. Jędrucha wprowadzające w temat i msze św. - pierwszego i trzeciego dnia - oraz droga krzyżowa we wtorek. Dodatkowo, jedna z najcenniejszych form, jaką nam zaoferowali to praca w grupach, kiedy każde małżeństwo poświęcało chwilę dla części trzecioklasistów, w mniejszym gronie opowiadając o swojej rodzinie, życiu, historii i doświadczeniach. Wiele par wchodziło z nami w swobodną rozmowę, próbując własnymi słowami pokazać obecność Boga i człowieka w ich codziennym życiu.
To, co szczególnie warte jest docenienia, to ogromna otwartość na naszą sytuację, życzliwość i przede wszystkim odwaga i szczerość ludzi, którzy przyjeżdżając często pierwszy raz głosić rekolekcje, nie wahali się przyznawać do swojej niepewności, jednocześnie ucząc nas praktycznego i zdrowego podejścia do życia. Po prostu z życia wzięte!
Nina Plackowska kl. 3d
