We środę 27 listopada upłynęły dokładnie czterysta dwadzieścia dwa lata od jednego z najważniejszych momentów w historii Europy – tego właśnie dnia, w roku 1597, nikomu bliżej nieznany, choć niewątpliwie charyzmatyczny ksiądz z aragońskiego Peralta del Sal, José de Calasanz, otwiera na rzymskim Zatybrzu, w zakrystii kościoła św. Doroty, dwie pierwsze klasy swej pierwszej bezpłatnej szkoły. Wiedza – ta tak naprawdę jedyna licząca się, dająca prestiż i zapewniająca społeczny awans doczesna wartość wspólna – przestaje być dobrem luksusowym, dostępnym bardzo nielicznym.
Rocznica tego dnia zawsze obchodzona jest we wszystkich dziełach pijarskich – czemu trudno się dziwić – wyjątkowo uroczyście, jako Patrocinium, czyli „święto opieki”. W naszej szkole przygotowania zaczęły się już dużo wcześniej – wszystkie klasy miały poddać refleksji wylosowane uprzednio cytaty z dzieł wielkich pijarów (przede wszystkim oczywiście św. Józefa Kalasantego), a następnie przedstawić je w formie plakatów. Ich wystawa pokazuje, że do pobożnych myśli Ojca Założyciela podejść można bardzo rozmaicie... W samo Patrocinium najpierw uczestniczyliśmy w lekcjach wychowawczych poświęconych aktualności dziedzictwa Świętego, następnie obejrzeliśmy na holu Szkoły sugestywne przedstawienie jemu poświęcone, a wreszcie udaliśmy się na Mszę Świętą. Mniej oficjalnym zakończeniem tego dnia był mecz piłki siatkowej między reprezentacjami nauczycieli i uczniów...
