Tytuł tego kronikarskiego wpisu – przekornie parafrazujący słynne zdanie z II części Dziadów Adama Mickiewicza – wydaje się najbardziej może adekwatny do tego, co działo się w Liceum w środę 27 listopada, kiedy to wespół z wszystkimi pijarami świata (a wierzymy mocno, że również z tymi spozierającymi na nas z zaświatów) obchodziliśmy wspomnienie założyciela zakonu, św. Józefa Kalasancjusza – dzień święta Jego opieki, potocznie zwany z łacińska Patrocinium. Bo już po raz drugi centralnym punktem naszego świętowania (oczywiście oprócz otwierającej ten dzień Mszy Świętej) uczyniliśmy Przegląd Teatralno-Kabaretowy. I w ten sposób wpisaliśmy się w jedną z najstarszych tradycji ludzkości, która od czasów najdawniejszych właśnie przez teatr oddawała cześć temu, co ją przerasta.
Konkurs konkursem, ale – jak to celnie ujęła Pani Dyrektor Jadwiga Bendo, przewodnicząca konkursowego jury – wygrani byliśmy wszyscy: reżyserzy, aktorzy i wszysycy współtwórcy spektakli, którzy z ogromnym zaangażowaniem robili wszystko, by wypaść jak najlepiej; widzowie, którzy bawili się tak znakomicie, że (niemal) nikogo nie trzeba było w nadmiarze uciszać ani przemocą zaganiać na widownię po przerwach. Krótko mówiąc – wygrała cała nasza wspólnota szkolna, całe nasze cudownie radosne bycie razem.
Niemniej jednak – skoro konkurs, to muszą być też zwycięzcy. W kategorii przedstawień kabaretowych jury przyznało tylko jedną (oczywiście pierwszą) nagrodę, którą otrzymała klasa 1c za inscenizację Bajek dla potłuczonych kabaretu Potem w reżyserii Laury Ulman. W kategorii przedstawień teatralnych trzecie miejsce zdobyła klasa 2d za oparty na fragmentach dramatu Juliusza Słowackiego spektakl Ballady-ño w reżyserii Przemysława Rojka i Justyny Włodygi; druga pozycja przypadła w udziale klasie 1a za brawurową wersję arcysztuki Adama Mickiewicza – Dziady cz. II – Psychoza, wyreżyserowaną przez Paulinę Bugajską (ten spektakl okazał się w jakimś sensie najbardziej utytułowany, ponieważ Róża Janas i Szymon Kukla za udział w nim odebrali indywidualne nagrody za najlepsze role żeńską i męską). Miejsce pierwsze zdobył zjawiskowy Teatr cieni – sceny z życia klasy 2e, wyreżyserowany przez Darię Kazimierczyk; ten spektakl otrzymał też nagrodę za najlepszy plakat. Największym uznaniem publiczności cieszyła się Lekcja polskiego klasy 2f, wyreżyserowana przez Karolinę Kruk.
Rozochoconej świetną zabawą w czasie przeglądu społeczności Liceum nie trzeba było specjalnie przekonywać do spędzenia w Szkole reszty dnia. Wczesnym popołudniem - zgodnie ze znaną starożytnym Grekom zasadą, że prawdziwemu duchowemu pięknu musi towarzyszyć wygimnastykowane ciało - odbył się mały, ale emocjonujący turniej piłki siatkowej. Wygrała drużyna Gimnazjum, za nimi uplasowali się uczniowie Liceum, miejsce trzecie przypadło nauczycielom Liceum.
Wieczór tego niebywale intensywnego Patrocinium wypełniła przygotowana przez Samorząd naszej Szkoły dyskoteka andrzejkowa, połączona z otrzęsinowym przyjęciem do wspólnoty licealnej tegorocznych pierwszoklasistów (których uprzednio dokładnie sprawdzono pod kątem dystansu do samych siebie, poczucia humoru i umiejętności dobrej zabawy). Misterium pasowania dokonał gość specjalny, który - choć przybył aż z odległej Szkocji - wielu wydawał się dziwnie jakoś znajomy...
