Odświętnie, czyli w teatrze

Odświętnie, czyli w teatrze

W piątek 27 listopada nasza społeczność szkolna obchodziła ważną (choć tylko naszą, pijarską – ale może właśnie przez to jeszcze ważniejszą, intensywniej przeżywaną) uroczystość: święto Opieki św. Józefa Kalasancjusza. To właśnie tego dnia w przedsoborowym kalendarzu liturgicznym obchodzone było wspomnienie Świętego – na pamiątkę otwarcia w 1597 roku przez Kalasancjusza pierwszych klas dla chłopców z biednych dzielnic Rzymu, klas, które stały się ewangelicznym bez mała zaczynem wielkiego dzieła późniejszych szkół pijarskich, o których bez żadnej przesady można powiedzieć, że zmieniły świat europejskiej kultury nie mniej niż wielkie odkrycia geograficzne czy spektakularne wynalazaki epok oświeconych...

Już od czterech lat z okazji Patrocinium organizujemy Szkolny Przegląd Kabaretowo-Teatralny. Nie inaczej było tym razem: uczniowie klas pierwszych i drugich (trzecioklasiści, którzy w przeglądzie udziału nie biorą, musieli niestety oddać się poważniejszym zajęciom, czyli nauce – co wielu z nich przyjęło z nieskrywanym żalem) już od rana, po krótkim nabożeństwie, zapełniali hol, by na luzie, w atmosferze świetnej zabawy i w nieświadomym może, ale silnym poczuciu wspólnoty oklaskiwać ponad podziałami klasowymi i profilowymi absolutnie wszystkich dwojących się i trojących na scenie artystów.
I choć powodów do radości dostarczyły absolutnie wszystkie przedstawienia, to jury pod przewodnictwem ojca Tomasza Abramowicza coś musiało wybrać i kogoś uhonorować. I tak: za najlepszy plakat nagrodzono klasę 2e; najlepszą rolą żeńską obwołano Barbie wykreowaną przez Gabrielę Chmielowiec w spektaklu Legalne blondynki klasy 2a, wyreżyserowanym przez Kingę Kaźmierczyk; wyróżniono aż trzy role męskie: Piotra Kijaka jako normalnego ordynatora ze sztuki Operacja klasy 1f (reż. Karolina Lubecka i Michał Owsiak), Bartłomieja Wiechę – Parysa z Dosłownie tragedii greckiej klasy 2e (reż. Elżbieta Bafia), a za aktora najwybitniejszego uznano Jakuba Ciepłego z klasy 1a, odtwórcę roli mistrza Polikarpa ze sztuki Post-mortem prologus, wyreżyserowanej przez Rozalię Romanyk. Nagrody najważniejsze, czyli za najlepsze przedstawienia, prezentowały się następująco: miejsce trzecie – TVD1 klasy 1d w reżyserii Joanny Markiewicz i Oliwii Prochowskiej; miejsce drugie – Legalne blondynki; miejsce pierwsze – Dosłownie tragedia grecka.