Od 29 listopada do 1 grudnia, szesnastoosobowa  grupa młodzieży z naszego liceum wzięła udział w kursie ewangelizacyjnym Królestwo Boże. Poniżej kilka słów jednej z uczestniczek.

Tytuł tego kronikarskiego wpisu – przekornie parafrazujący słynne zdanie z II części Dziadów Adama Mickiewicza – wydaje się najbardziej może adekwatny do tego, co działo się w Liceum w środę 27 listopada, kiedy to wespół z wszystkimi pijarami świata (a wierzymy mocno, że również z tymi spozierającymi na nas z zaświatów) obchodziliśmy wspomnienie założyciela zakonu, św. Józefa Kalasancjusza – dzień święta Jego opieki, potocznie zwany z łacińska Patrocinium. Bo już po raz drugi centralnym punktem naszego świętowania (oczywiście oprócz otwierającej ten dzień Mszy Świętej) uczyniliśmy Przegląd Teatralno-Kabaretowy. I w ten sposób wpisaliśmy się w jedną z najstarszych tradycji ludzkości, która od czasów najdawniejszych właśnie przez teatr oddawała cześć temu, co ją przerasta.

Niedziela 24 listopada była zwieńczeniem roku liturgicznego – roku szczególnego, ogłoszonego przez aż dwóch papieży (Benedykta XVI i jego następcę, Franciszka) Rokiem Wiary. A taka niedziela, poprzedzająca rozpoczęcie świętego czasu adwentu, jest od kilkudziesięciu lat obchodzona jako uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla wszechświata. Biorąc pod uwagę wszystkie te względy, dobrze się stało, że tak licznie zgromadzona wspólnota obu naszych Szkół zdecydowała się celebrować tę uroczystość wspólnym uczestnictwem we Mszy Świętej.

Ten cytat z filmu „Pogoda na jutro” to reakcja na ogłoszony przez Radio Kraków i Dziennik Polski ranking krakowskich liceów i techników. Na podstawie danych Instytutu Badań Edukacyjnych obliczono, że nasza Szkoła ma najwyższy wskaźnik edukacyjnej wartości dodanej (EWD) i tym samym zajmuje I miejsce  w Krakowie pośród liceów ogólnokształcących!

Każdy z nas doskonale wie, czym jest maszt, żagiel i do czego służą. Refowanie to zmniejszenie powierzchni żagla, zwłaszcza wtedy, gdy mocno wieje i rej staje się niebezpieczny. W tym dniu szczególnie zwróciliśmy uwagę na żagiel, który uszyliśmy z małych kawałków, symbolizujących poszczególne klasy naszej Szkoły. Dla nas to symbol wspólnoty. Tylko RAZEM możemy pewnie powiedzieć: "cała naprzód ku niebu!". Nasza łódź dzisiaj otrzymała też imię: Effatha czyli otwórz się! Wiemy, że bez otwarcia się na drugiego człowieka trudno nam będzie budować wspólnotę wiary i wspólnotę Szkoły.

W ostatnim dniu zajęć szkolnych towarzyszył nam kilwater. To ślad na wodzie, który po sobie zostawia jacht czy łódź. Jako chrześcijanin też chcę żyć tak, żeby po sobie zostawić dobry ślad. Ślad wspólnej wędrówki z Jezusem. Port to Niebo. To dom, do którego chcę dojść. Kończymy Rok Wiary dwoma wymownymi symbolami: solą i światłem. Sól oczyszcza i utrwala to, co oczyszczone, nadaje smak. Światło to Jezus, to Prawda. Tam, gdzie niosę światło, tam niosę Jezusa. Zabieramy ze sobą te symbole. A moja wiara? Oby była mocniejsza!

Na stronach  Radia Kraków i Dziennika Polskiego opublikowano raport dotyczący jakości kształcenia w krakowskich szkołach  na podstawie wskaźnika EWD (edukacyjnej wartości dodanej). Nasze Liceum zajmuje I miejsce w Krakowie pośród liceów ogólnokształcących. Oznacza to, że Szkoła poprzez pracę dydaktyczną rozwija potencjał uczniów.  Najlepszy wynik osiągnęliśmy z przedmiotów matematyczno-przyrodniczych.

W ramach obchodów 240-lecia Komisji Edukacji Narodowej Uniwersytet Pedagogiczny zaprasza do uczestnictwa w konkursie "Komisja Edukacji Narodowej- tradycja i współczesność"

Środa to kolejny dzień refleksji w naszej wspólnocie szkolnej. Tym razem symbolami, które nam towarzyszyły, były: ster i rumpel. Jedno i drugie urządzenie służy do kierowania jachtem czy łodzią motorową. To niewątpliwie bardzo ważne elementy, bez których żeglowanie nie byłoby możliwe.

" I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma"  Ap 21,1

W ostatni piątek Roku Wiary, w ostatnich dniach miesiąca listopada poświęconego w szczególnej pamięci o zmarłych zapytamy się o koniec naszego życia i o to, co będzie się z nami działo po naszej śmierci.

Za nami kolejny dzień z krótką refleksją na zakończenie Roku Wiary. Tym razem "na tapetę" bierzemy balast. Balast to dodatkowy element lub ładunek, którego podstawową cechą jest znaczny ciężar, wykorzystywany głównie na różnego rodzaju statkach (zarówno nawodnych, jak i podwodnych).